ایمپلنت‌های دندانی به عنوان درمانی استاندارد برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته در نظر گرفته می‌شوند. یک ایمپلنت، قطعه‌ی ثابتی است که طی جراحی درون استخوان فک قرار داده می‌شود و پس از گذشت چند ماه در این استخوان آمیخته می‌شود. در واقع از مزایای ایمپلنت دندان به عنوان جایگزینی برای ریشه‌ی دندان‌های از دست رفته به کار می‌روند و به عنوان نگهدارنده‌ی دندان جایگزین و یا بریج دندانی عمل می‌کنند.
این ایملنت‌های دندانی عمدتاً از جنس تیتانیوم ساخته می‌شوند که این اجازه را به آن‌ها می‌دهد تا بدون اینکه به عنوان یک جسم خارجی در بدن شناخته شوند، با استخوان ادغام شوند. در طول زمان و با پیشرفت علوم و تکنولوژی، نتایج کاشت دندان تا حد زیادی بهبود یافته‌اند، به نحوی که امروزه، نرخ موفقیت این عمل تقریباً نزدیک به 98 درصد است.
چه موقع افراد به ایمپلنت‌های دندانی نیاز خواهند داشت؟
ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند به عنوان جایگزینی برای یک یا چندین دندان یا همه‌ی آن‌ها مورد استفاده قرار گیرند. هدف از جایگزینی دندانها بازگرداندن عملکرد و زیبایی آن‌هاست.
تصمیم‌گیری در مورد انتخاب گزینه‌های درمانی همواره به عوامل زیادی بستگی دارد. این عوامل برای ایمپلنت‌های دندانی عبارتند از:
- مکان دندان یا دندان‌های از دست رفته
- اندازه و کیفیت استخوان فک که ایمپلنت‌های دندانی بروی آن سوار می‌شوند.
- سلامتی بیمار
- قیمت ایمپلنت دندان
- صلیقه‌ی بیمار
مزایای این عمل
انتخاب ایمپلنت به عنوان جایگزینی برای دندان از مزایای بسیاری نسبت به سایر گزینه‌های درمانی برخوردار است. این روش، روشی کاملاً نظام‌مند و محتاط است به نحوی که جایگزینی یک دندان از دست رفته هیچ تأثیر یا تغییری در دندان‌های مجاور ایجاد نخواهد کرد. علاوه بر این، از آنجایی که ایمپلنت‌های دندانی به ساختار استخوانی جوش می‌خورند، بسیار مستحکم هستند و ظاهر و احساسی شبیه به دندان‌های طبیعی را برای فرد ایجاد می‌کنند.
انواع
در حال حاضر بیش از 40 نوع ایمپلنت مختلف تحت عناوین ایمپلنت‌های سنتی یا استاندارد یا ایمپلنت سریع در دسترس هستند. دو نوع دیگر آن‌ها، مینی ایمپلنت‌ها و میکرومینی ایمپلنت‌ها هستند.
انواع ایمپلنت‌های ترمیمی دندان عبارتند از:
- ایمپلنت‌های جایگزین یک دندان: این نوع شامل یک ایمپلنت است که یک تاج دندانی بروی آن سوار می‌شود.
- ایمپلنت‌های جایگزین چند دندان: چندین دندان از دست رفته را می‌توان با ایمپلنت‌های چندتایی جایگزین کرد که این ایمپلنت‌ها از بریج‌های ثابت پشتیبانی می‌کنند. یک بریج سه واحدی با دو ایمپلنت حمایت می‌شود. با ایمپلنت‌های بیشتر می‌توان تعداد دندان بیشتری را پشتیبانی کرد.
- ترکیبی از بریج‌های ثابت و قابل برداشت: معمولاً جایی که ایمپلنت‌ها برای پشتیبانی از بریج ثابت مورد استفاده قرار می‌گیرند، بریج قابل برداشت نیز به آن‌ها متصل می‌شود.
- ایمپلنتنگه دارنده دست دندان مصنوعی کامل: در این حالت دو یا چند ایمپلنت استاندارد و یا مینی ایمپلنت، برای تثبیت دست دندان مصنوعی و حفظ استخوان زیرین استفاده می‌شوند.
- لنگرگاهی برای حرکت دندانها (ارتودنسی): در حال حاضر از ایمپلنت‌های استاندارد، مینی و یا میکرومینی به عنوان قلابی بسیار محکم و غیرقابل حرکت، که حرکت سریع‌تر و آسان‌تر سایر دندانها را امکان‌پذیر می‌سازد، استفاده می‌شود.
- بریج موقت: از ایمپلنت‌های میکرومینی در مدت زمان آماده‌سازی ایمپلنت دائم و جایگزینی دائم دندانها، به عنوان بریج موقت استفاده می‌شود که بعداً برداشته خواهند شد. این ایمپلنت‌ها این اطمینان را حاصل می‌کنند که فرد هیچگاه بدون دندان نخواهد ماند و بنابراین بسیار راحت و کاربردی خواهند بود.
دندانپزشک بر اساس ارزیابی‌های صورت گرفته از تحقیقات انجام شده و سازگاری زیستی ایمپلنت، نوع ایمپلنت را انتخاب خواهد کرد، تا جایگزین مناسبی برای دندان شما تهیه کند.
روش کاشت ایمپلنت دندانی
در طول مراحل مشاوره و برنامه‌ریزی، جراح دندان، موقعیت مورد نظر برای قرار گرفتن ایمپلنت‌های دندانی را معاینه و همچنین تصاویر تهیه شده از دندان (به کمک اشعه‌ی ایکس، فیلم‌های پانورما و یا سی‌تی اسکن) را بررسی می‌کند. کیفیت و اندازه‌ی استخوان فک با هدف تعیین نیاز به استخوان اضافه در محل کاشت ایمپلنت، مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. در صورتی که اثبات شود، محل مورد نظر برای قرار دادن ایمپلنت مناسب است، بیمار برای انجام عمل جراحی کاشت دندان مراجعه خواهد کرد. در طول تمام مراحل انجام جراحی، از بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن مناطق مورد جراحی و همچنین از داروهای آرام‌بخش برای آرامش و غلبه بر اضطراب استفاده می‌شود.
اولین مرحله در این جراحی کشیدن دندان یا دندان‌هاست. برای مکان‌هایی که دندانی ندارند ولی از استخوان فک مناسبی برخوردار نیستند، به عمل پیوند استخوان نیاز است که بروی استخوان فک کنونی قرار داده می‌شود (پیوند استخوان انله).
پس از گذشت زمان لازم برای بهبودی، ایمپلنت دندانی برای تعیین موفقیت آمیز بودن روند جوش خوردن، مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. در صورت تأیید، یک پروتز دندانی بوسیله‌ی یک پیچ به ایمپلنت دندانی متصل می‌شود. این پروتز که اباتمنت نامیده می‌شود، به عنوان نگهدارنده‌ای برای دندان یا تاج جایگزین عمل می‌کند. سپس دندانپزشک قالبی از این اباتمنت در دهان تهیه خواهد کرد و تاجی متناسب با این ایمپلنت سفارش می‌دهد. تاج تهیه شده با چسب یا بوسیله‌ی یک پیچ بروی اباتمنت محکم می‌شود.
روش کاشت و قرار گیری دندان به سه صورت انجام می‌شود:
- ENDOSSEOUS: که داخل استخوان فک قرار می‌گیرد.
- SUBPERIOSTEAL : که برروی استخوان فک قرار می‌گیرد. این نوع ایمپلنت دندان از یک چارچوب فلزی تشکیل شده است که روی استخوان فک و زیر بافت لثه قرار داده می‌شود.
- TRANSOSTEAL: که از میان استخوان فک عبور می‌کند. این نوع ایمپلنت به صورت میخ‌هایی فلزی یا به صورت قاب U شکل موجود است که از میان استخوان فک و لثه عبور کرده و به داخل دهان وارد می‌شود.
آیا کاشت دندان درد دارد؟
جراحی کاشت دندان معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و بنابراین هیچگونه دردی در طول عمل نباید حس شود. پس از اتمام بی‌حسی، ناراحتی‌های پس از جراحی وجود خواهند داشت که برای افراد مختلف متفاوتند. با این حال، معمولاً، بسیاری از افراد دردی شبیه به کشیدن یک دندان را احساس خواهند کرد که با مصرف داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن (ادویل) و استامینافون (تیلنول) قابل مدیریت هستند.
هزینه و قیمت؟ آیا بیمه‌های درمانی هزینه‌ی این عمل را پرداخت می‌کنند؟
هزینه و قیمت کاشت دندان بسته به محل قرارگیری و شخص انجام دهنده‌ی عمل می‌تواند متفاوت باشد. این هزینه شامل دستمزد جراح قرار دهنده‌ی ایمپلنت، تمام اجزاءِ بکار رفته و تاج ایمپلنت می‌شود.
بیمه‌های درمانی معمولاً قیمت ایمپلنت دندان را تحت پوشش قرار نمی‌دهند، فقط ممکن است برخی از آن‌ها کمک‌هزینه‌ای بابت بخش تاج ایمپلنت پرداخت کنند.
خطرات بالقوه، عوارض و مشکلات مرتبط با کاشت ایمپلنت دندان چیست؟
همواره در همه‌ی جراحی‌ها خطرات و عوارضی برای بیمار و برای موفقیت عمل وجود دارند. درست مانند سایر جراحی‌های دهانی، قبل از انجام عمل اختلالات خونی، عفونت، آلرژی، شرایط پزشکی موجود و داروهای بیمار باید به دقت بررسی شوند. خوشبختانه میزان موفقیت این عمل بسیار بالاست و شکست معمولاً در صورت بروز حوادثی غیرمحتمل مانند عفونت، شکستگی ایمپلنت دندانی، وارد آمدن فشار زیاد بر ایمپلنت، آسیب به نواحی اطراف ایمپلنت (اعصاب، رگ‌های خونی و دندانها)، جایگذاری ضعیف ایمپلنت و اندازه و کیفیت پایین استخوان فک، اتفاق می‌افتد.
مراقبت‌های تکمیلی لازم
کاشت ایمپلنت‌های دندان با خطر ایجاد مشکلی با نام التهاب اطراف ایمپلنت همراه است. این مشکل، به التهاب لثه و استخوان‌های اطراف ایمپلنت باز می‌گردد که اغلب به علت وارد آوردن نیروی بیش از حد در موقع گاز زدن یا عفونت‌های باکتریایی ایجاد می‌شود. این مشکل در صورتی که بدون درمان رها شود می‌تواند به از دست رفتن ایمپلنت منجر شود. امور مراقبت از انواع کاشت دندان در منزل شامل مسواک زدن و استفاده از نخ دندان برای زدودن بقایای مواد غذایی و پلاک دندانها، می‌شود. در مطب دندانپزشکی، بافت نرم و سخت اطراف ایمپلنت مورد بررسی قرار می‌گیرند و از ابزار خاصی برای حذف رسوبات سخت آهکی اطراف ایمپلنت استفاده می‌شود. در صورت نیاز، دندان‌های نیش تنظیم خواهند شد تا این اطمینان حاصل شود که به ایمپلنت موقع جویدن غذا فشار سنگینی وارد نمی‌شود.
منبع:وب سایت دکتر قریشی
ایمپلنت، ایمپلنت دندان، دندان ایمپلنت، درد ایمپلنت دندان، ایا ایمپلنت دندان درد دارد، جراحی ایمپلنت دندان، کاشت ایمپلنت دندان، ایمپلنت دندان درد دارد، ایمپلنت های دندانی، ایمپلنت درد دارد، ایمپلنت کردن دندان، عمل ایمپلنت دندان، درد دندان بعد از ایمپلنت، ایمپلنت کل دندانها، ایمپلنت، ایمپلنت دندان، دندان ایمپلنت، درد ایمپلنت دندان، ایا ایمپلنت دندان درد دارد، جراحی ایمپلنت دندان، کاشت ایمپلنت دندان، ایمپلنت دندان درد دارد، ایمپلنت های دندانی، ایمپلنت درد دارد، ایمپلنت کردن دندان، عمل ایمپلنت دندان، درد دندان بعد از ایمپلنت، ایمپلنت کل دندانها،